آنچه به دبیرخانه شاهی معروف گردیده ساختمانهای خشتی وگلی انتهای جبهه شمالی تخت جمشید ومشرف به دره مجاور است.به دنبال حفاریهای سال 1329 تا 1331 ه.ش در آن نقطه دو حیاط وچند اتاق پیدا شد که ارتفاع کف آن از صدستون حدود سه متر بود.اتاق ها در مجاورت یکدیگر قرار داشت وبین هر دو اتاق شکافی به عرض 10 سانتیمتر تعبیه شده بود تا از طریق آن امکان ارتباط بین ساکنان وجود داشته باشد.قبل از آن در اواخر سال 1312ه.ش هنگام خاکبرداری در آن منطقه به آستانه دری برخورده بودند که از همان دوره هخامنشی تیغه ومسدود شده بود.در آن نقطه 35 هزار قطعه گل کشف شد،این گلها لوحه هایی بودند که بر رویشان کتیبه هایی به خط میخی ایلامی نوشته شده بود.باستان شناسان آن لوحه ها را بسیار با اهمیت تلقی کردند و وزارت فرهنگ وقت با موافقت رضاخان پهلوی واجازه هیئت دولت آنها را به بهانه تحقیق علمی موقتا" در اختیار بنگاه شرقی دانشگاه شیکاگو گذاشت. این لوحه ها مربوط به دستمزد کارگران بود واتاق های کشف شده نیز مخصوص حسابداران تشخیص داده شدند.با توجه به این امر باستان شناسان این مجموعه معماری را دبیرخانه شاهی یا مکانی برای ثبت وضبط اسناد وصورت دستمزد کارکنان وکارگران تخت جمشید دانستند

نوشته شده در یکشنبه 89/7/4ساعت 7:26 عصر توسط مریم هدایت نظرات ( ) |